Alle jierren wer barde it mei it oantikjen fan de hjerst. Meastentiids wie it de earste stoarmeftige dei dat it om de mar hinne begûn te spûkjen. De wyn raasde om de pleatsen. It wetter stie heech. En middenyn dy stoarm, wie der dat mystearyske lûd. It lûd fan de mar, dat gjinien thúsbringe koe. En alle jierren op ‘e nij wie der de moarns nei de stoarm wér in húshâlding slim rekke. ‘It lûd fan de mar’ nimt it publyk letterlik mei oer it wetter yn in leginde fan eartiids. Of hat de leginde ús noch altyd yn de besnijing?
It lûd fan de mar is lokaasjeteater yn de iepen loft. Meer witte oer It lûd fan de mar? Besite de webside!